Uzun mühlet yemek yememenin bedenimizde çeşitli tesirleri olduğu biliniyor. Ancak şimdiye kadar uzun periyodik kalori kısıtlamasının tam biyolojik sonuçları tam olarak araştırılmadı. İnceleyebilecek data arayışına giren araştırmacılar, uzun müddet yiyeceksiz kaldığında birden fazla organda meydana gelen sistemik değişiklikleri tahlil ederek sağlık üzerindeki hem olumlu hem de olumsuz tesirleri ortaya çıkardı.
Araştırmanın müellifleri, yedi günlük oruca katılmak üzere 12 sağlıklı gönüllüyü araştırmaya aldı. İştirakçilerin, bu mühlet zarfında su içmelerine müsaade verildi lakin hiçbir yiyecek tüketmediler. İştirakçiler bu devir boyunca yakından izlendi ve araştırmacılar, kan proteininde günlük olarak yaklaşık 3.000 farklı değişiklik ölçtüler.
Bulgularını özetleyen çalışma muharrirleri, gönüllülerin bedenlerinin açlığın birinci birkaç günü içinde güç kaynaklarını değiştirdiğini ve glikoz yerine depolanmış yağları yakmaya başladığını bildirdi. Sonuç olarak iştirakçiler hafta boyunca ortalama 5,7 kilo kaybettiler ve tekrar yemek yemeye başladıktan sonra bile bu kilo kaybını korudular.
Ancak şaşırtan bir formda araştırmacılar, birinci birkaç günde kan protein düzeylerinde büyük bir değişiklik olmadığını fark etti. Bu durum üçüncü günden sonra çarpıcı biçimde değişti ve sıhhat üzerinde büyük tesirleri olan yüzlerce bileşik çılgınca dalgalanmaya başladı.
Çalışmanın muharrirleri, bulgularını, bu çeşitli proteinleri farklı hastalıklara bağlayan genetik çalışmalarla çapraz referanslar vererek, açlık sırasında değişen 212 kan plazması bileşiğinin sıhhat sonuçlarını kestirim edebildiler.
Örneğin, üç günden fazla bir mühlet boyunca yiyeceklerden uzak durmanın, SWAP70 proteininin plazma düzeylerinde bir azalmaya yol açtığını buldular. Bu işaretleyicinin düzeylerinin düşük olması, romatoid artrit (RA) riskinin azalmasıyla temaslı olduğundan, araştırmacılar bu bulgunun “uzun periyodik açlık sırasında RA’lı hastaların ağrılarının hafifletilmesi için en azından kısmi bir açıklama sağlayabileceğini” öne sürüyorlar.
Aynı vakitte araştırmacılar, açlıkla bağlantılı birçok olumsuz sıhhat sonucunu da tespit etti. Örneğin, pıhtılaşma faktörü XI’de bir artış gözlemlediler, bu da potansiyel olarak tromboz olaylarının riskinin arttığını öneriyordu.
Araştırma müellifi Claudia Langenberg yaptığı açıklamada, “ilk sefer, uzun vadeli açlıkta bedende moleküler seviyede neler olduğunu görebiliyoruz” dedi ve devam etti: “Sonuçlarımız, uzun müddet yemek yememenin kilo vermenin ötesinde sıhhat açısından yararlarına dair deliller sağlıyor, lakin bunlar sırf üç günlük toplam kalori kısıtlamasından sonra – daha evvel düşündüğümüzden daha geç – görünür hale geldi.”
Bu araştırmanın sonuçlarını özetleyen ortak muharrir Maik Pietzner, “Uzun müddet aç kalmak kimi rahatsızlıkların tedavisinde yararlı olsa da birden fazla vakit sıhhat problemleri olan hastalar için bir seçenek olmayacaktır” diyor.
