SERKAN KORKMAZ – GALATASARAY EFSANESİ
“Başıma bir şey gelmeyecekse” ligi çok özlediğimi söz ederek başlamak istiyorum. Macarlar’a yenilip, Avusturya karşısında hezimete uğradığımız ulusal maçlar ortasına seçim heyecanı da eklenince çok uzun bir ayrılık oldu. Şampiyonluğun güçlü adaylarından biri olan Fenerbahçe’nin başkanı Ali Koç’un “tarihin en aşağılık sezonu” sözünden sonra “ligi özledim” derken biraz çekiniyor insan. Lige verilen ortalar, ulusal oyuncusu çok olan büyük kulüpler için düşüncelidir. Tekrar o denli oldu. Doğrusu, Antalya kampının daha güçlü bir oyun biçiminde alana yansımasını bekliyordum. Okan Buruk’un, Zaha, Mertens, Ziyech ve İcardi’li on biri aşikâr olduğunda statta ve ekran başındaki Galatasaraylılar’da heyecan tepe yapmıştı. Erken gelen Icardi golüyle “rahat ve farklı galibiyet” havası sarmıştı tüm sarı kırmızılıları. Fakat ne oyun, ne o heyecan verici isimler (en başta Zaha), ne de skor bu beklentiye karşılık verebildi.
59. dakikada Hatay’ın bulduğu -iptal edilen- goldeki ofsayt bence çok netti. VAR, AVAR ve VAR operatörünün bu ofsaytı tespit etmesi neden dakikalarca sürdü anlamadım. Zaha ve Ziyech çıkıp Kaan ile Aktürkoğlu’nun oyuna girmesiyle bir sefer daha emin oldum ki; Barış’tan en çok randıman alınacak mevki; sağ açık (ben tam bu türlü düşünürken yerine Tete girdi). Maçın son dakikalarındaki tansiyon Buruk’a, bu dönemi buraya kadar getiren sarı kırmızılı afili topçulara hiç yakışmadı. Bir iki hafta sonra dün akşamdan akılda kalacak tek şey Fernando Muslera’nın 500. maçı olması olacak. Şöyle özetleyeyim; insanoğlunun Mars’ta kurduğu koloni 100. yılını kutlarken bile onun ismi bir “Galatasaray efsanesi” vurgusuyla hatırlanıyor olacak. Ne memnun; hem ona, hem de ona sahip olana.
ZEKİ UZUNDURUKAN – KARANFİLLER VE DOMATES SUYU
Galatasaray, maça çok iştahlı başladı ve birinci çeyrekte Icardi ile golü buldu. Duran toptan gelen gol, Rams Park tribünlerini bayram yerine çevirdi. Bu dakikadan sonra herkes Galatasaray’dan fark beklerken, beklentilerin altında kalan bir Galatasaray izlemeye başladık. Kerem Aktürkoğlu yerine Zaha tercihi ne kadar doğruydu tartışılır. Kerem Aktürkoğlu, makûs oynadığı maçlarda bile Galatasaray’ı ateşleyen isim oldu daima. Zaha bal yapmayan arı üzereydi. Ne skor üretebildi, ne de rakip savunma için tehdit olabildi. Ziyech de oyunda kaldığı süreç içinde (67 dakika) çok etkisizdi. Kaleye çok uzak oynadı. Ziyech yüzünden Galatasaray birinci yarıda sağ kanattan tesirli olmadı. Bence Okan Buruk, hakikat 11’ine ikinci yarıda yaptığı iki değişiklikle geçti. Kerem Aktürkoğlu ve Kaan Ayhan girdikten sonra Galatasaray hem tesirli hamleler yapmaya başladı, hem de âlâ savunma.
Hatayspor birinci yarıda tam 13 defa Galatasaray ceza alanına girdi. Rivas ve Strandberg ile net konumlar da yakaladı Volkan Demirel’in öğrencileri. Hatayspor’un 58’de Strandberg ile bulduğu golde Galatasaraylı futbolcular, Muslera’ya faul yapıldığı gerekçesiyle itiraz etti. VAR devreye girdi; durumda ofsaytı belirledi ve gol geçersiz sayıldı. Barış Alper Yılmaz, Kerem Demirbay ve Mertens, dün de adeta atom karınca üzere gayret etti. Bütün duran topları kullanan Mertens’in bir şutunda da top üst direkte patladı. Hatayspor hiç oyundan kopmadı, katı bir savunma yapmadı.
Galatasaray’ın atak sonlandırma sorunu yaşadığı anlarda kaptıkları her topta Galatasaray kalesinde tehlike yarattılar. Dün Galatasaray forması altında tam 500. maçına çıkan Muslera’yı da alkışlamak lazım. Ulusal maç ortalarından sonra lige dönüş maçları sancılı olur. Galatasaray, dün o sürprize müsaade vermedi ve kazanmasını bildi. Uzatma anlarında Galatasaray geriye yaslanırken, Hatayspor dalga dalga geldi. Galibiyeti getiren golü atan İcardi, yüreği ile uğraş etti, çok koştu, savaştı. Sarı-kırmızılılar, şampiyonluk yolunda bir pürüzü daha kayıpsız geçtiler. Heyecandan maçın son kısmına bakamayan bir Galatasaraylı çocuk, elindeki Sait Faik Abasıyanık’ın yapıtını açarak, ‘Karanfiller ve Domates Suyu’ öyküsünü okumaya başladı. Maç bitti, çocuk sevindi. Elindeki kitap gülümsedi.
LEVENT TÜZEMEN – FİNAL HAFTALARI LATİFE KALDIRMAZ
Galatasaraylı oyunculara ulusal maç ortası yaramamış. Hem 5 günlük tatilde hem de Antalya kampında yan gelip yatmışlar. Alanda yürüyecek halleri yoktu. Şampiyonluğa oynayan bir büyük kadro, bu kadar makus oyun oynayamaz. Küme düşmeme uğraşı veren Hatayspor, ayağa pası kusursuz yaptı. Süratli hamlelerle G.Saray kalesini tehdit edip taraftarların yüreğini ağzına getirdi. Birinci 15 dakikada Icardi’nin attığı baş golü ile art direkte kaçırdığı golden sonra G.Saraylı oyuncular, adeta maç bitti havasına girip oyundan koptular. Muslera, Barış Alper ve Icardi dışında kazanma hissini alana yansıtan oyuncu yoktu.
Özellikle Kerem Demirbay, vasatın altında gayret etti, Zaha yeniden kaçak dövüştü, Ziyech yoruluncaya kadar tesirli pas atmaya itina gösterdi. Okan hoca, bilhassa Hatay’ın ataklarını düzenlediği Barış Alper bölgesine tedbir almakta geç kaldı. Zaha daha evvel çıkmalı, Barış kanada geçmeli, Kaan Ayhan da sağ beke monte olmalıydı. Kerem Aktürkoğlu bu fizikî performansı ile G.Saray’da şimdilik misyon yapamaz. G.Saray, kritik bir eşiği geçerken taraftarının büyük dayanağını aldı. Fakat oyuncuların güçsüz performansları makûs oyun sergilemelerine neden oldu. Belirli ki bu dinlenme sürecinde G.Saraylı oyuncular gereğince çalışamamışlar. Çok pas yanlışı yaptılar rakibe kaptırdıkları toplarla rakibe ‘gel bize atak et’ davetiyesi çıkardılar. Final haftaları latife kaldırmaz. Ciddiyet ve sorumluluk ister.
