Güney Pasifik Okyanusu’ndaki Nemo Noktası’nın gezegendeki en uzak yer olduğu söylenir. Gemiler buradan geçerken en yakın karadan 2,689 kilometre (1,671 mil) uzakta olurlar. Milletlerarası Uzay İstasyonu doruklarından geçtiğinde, denizcilere en yakın beşerler, başlarından yalnızca 400 kilometre üstte oldukları için uzaydaki astronotlardır.
Yalıtılmış olması ve buradaki akıntıların çok az balık ve balıkçıya mesken sahipliği yapması nedeniyle bölge eski uzay araçları için de bir mezarlık haline gelmiştir. Uzaydan dünyaya düşen eski uyduların çoklukla buraya düşmesi sağlanır. Dünya’nın yörüngesine ve bölgeye çekilen eski uyduların yanı sıra, eski Sovyet/Rus uzay istasyonu Mir de buraya düşürülmüştü.
İşte burada, 1997 yılında, ABD Ulusal Okyanus ve Atmosfer Yönetimi (NOAA) garip bir ultra düşük frekanslı ses tespit etti. Pasifik Okyanusu boyunca yerleştirilen mikrofonlar tarafından tespit edilen ses, güçlü ve inanılmaz derecede yüksekti, şimdiye kadar su altında kaydedilen en yüksek sesler ortasındaydı.
Üstelik bu ses, birbirinden 4.800 kilometre uzaklıktaki sensörler tarafından algılanacak kadar yüksekti. NOAA Okyanus bilimcisi Chris Fox‘un da ortalarında bulunduğu kimileri, “bloop” olarak bilinen bu sesin bir deniz hayvanından kaynaklanmış olabileceğini düşündü.
Bilinen hiçbir hayvanın bu türlü bir ses çıkarma kapasitesine sahip olmaması, bunun dev bir kalamar ya da bilinmeyen öteki bir deniz canavarı olabileceği istikametinde spekülasyonlara yol açmıştı. Lakin bilim insanları bunun, Güney kutbundaki eriyen buzların kırılırken ve kayarken yer küreye sürtünmesi sonucunda çıkan bir ses olduğuna inanıyorlar.
Pasifik Deniz Etraf Laboratuvarı, “1997 yazında kaydedilen geniş spektrumlu sesler, büyük buzdağlarının çatlayıp kırılırken oluşturduğu buz zelzeleleriyle uyumludur” diye açıklıyor.
Yani şayet yolunuz oraya düşürse denizden bir anda çıkıp sizi yiyecek yüzlerce metre uzunluğunda dev bir deniz canavarı kabusuyla kendinizi germeden rahat rahat seyahatinizi yapabilirsiniz.
